DNS staat voor Domain Name System. Het is een complex netwerk, maar een fundamenteel onderdeel van de internetinfrastructuur. DNS kun je zien als een online telefoonboek van het internet, maar in plaats van telefoonnummers te koppelen aan personen, koppelt DNS domeinnamen aan IP-adressen. Achter elke website of service staat een server en elke server heeft zijn eigen IP-adres.
IP-adressen zijn de numerieke adressen die computers gebruiken om op het internet met elkaar te communiceren. DNS zorgt ervoor dat je op het IP-adres terecht komt van de server waarop de betreffende website staat wanneer je de domeinnaam (de URL van een website) in de browser typt. De browser verzendt een verzoek (een DNS-query) en wordt ontvangen door een DNS-server of DNS-resolver. Deze resolvers worden meestal beheerd door een ISP (Internet Service Provider). Het vertaalt voor mensen leesbare domeinnamen in machineleesbare IP-adressen en voert meerdere zoekopdrachten uit om het gewenste IP-adres te vinden.
DNS is gestructureerd als een hiërarchie van verschillende niveaus die DNS-zones worden genoemd. Een DNS-zone is het volledige bereik voor het beheren van domeinen en/of subdomeinen, zoals example.com, www.example.com en test.example.com. Ze bieden verschillende voordelen en functies voor verschillende secties van een domeinnaamhiërarchie.
Een DNS-zone wordt beheerd door een nameserver en bevat DNS-records, een fundamenteel onderdeel die per record specifieke informatie en andere gegevens over een domein of subdomein levert. Elk DNS-record dient een specifiek doel. Wanneer een DNS-resolver een query ontvangt voor een domein binnen een specifieke DNS-zone, raadpleegt deze het overeenkomstige zonebestand om de relevante DNS-records op te halen en verstrekt de gevraagde informatie.
Gerelateerde artikelen: